Saat sabah 6ya geliyor.
Midem bok gibi ve sanirim atesim de var. duygularim bok gibi ve ustesinden gelemedigim her seyden gidesim var. arkamdaki pencereden iceri soguk doluyor ve icim usudukce daha sert hissediyorum. daha uzak hissediyorum dibinde oldugum her seye kendimi. biraz once bir kusun sesini duyabiliyorken,simdi belli araliklarda calisan havalandirmanin sesi yanki yapiyor. aklim da karisik sacim basim da. ve cozmeye calistikca dugum atiyorlar bogazima. bu saatte hava aydinlanir, kocaman adamlar kucucuk hatalarin bedelini oder ve bu saatte ben herkesin gercek yuzunu gorurum. ama kacip gidemem her ne kadar gitmek istedigimden bahsetsem de. cunku duzeltmek huydur bende. duzeltmeyi yuz kez denemeden birakamam hayatimdaki aksakliklari. halbuki bana ne.kocaman adamlar bile dogru yapmiyor yanlislarini. ben neden ugrasayim ki artik? M.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|