Ben bir bütünün parçalarından değilim.
Olamadım sanırım veya olmak ilgimi çekmedi. Kendimi dışardan o bütünü izlerken görüp durdum ama hiç yer edinesim gelmedi. Koparsam iz kalır,yerim dolarsa can sıkıntısı olur dedim galiba. veya, bunları demedim ama şuanda hareketlerime bahaneler üretiyorum. Bilmiyorum.Zaten bilesim de gelmiyor. Şuan sadece bu sarı duvarları olan bomboş odada durup dünyanın her yerini görebiliyormuş gibi davranmak istiyorum. Sanki Jyväskylä'da göğe bakıp kendime en güzel yıldızı seçer gibi, Monza'nın en eski saat kulesinden başlayarak yolumu bulmaya çalışır gibi, Burda her kimsem,başka yerde daha özgürce ve sonsuza kadar o kişi olabilirmişim gibi davranmak istiyorum. Yalan dolandan ve imalardan başımın ağrımayacağı ufak hayatlar kurmam lazım kendime. Elimi attığım işlerin bir kere olsun mükemmele yakın olabileceği, Ağlamaklı şeylerin sadece filmlerde olduğu, Korkmadan sevebildiğim ufak hayatlar. Başka kimsenin suratının içinde olmadığı aptal saptal hayallerimle bu odada saatlerce kalabilirim. Ama kalmayacağım. Gerçek hayat,bu odanın dışına çıktığım yerde başlayacak çünkü,biliyorum. Gerçek hayatta insanlar var,değişen,giden,gelen,kandıran,bencil,umursamaz insanlar. Hastalıklar var. Hayal kırıklıkları ve zamanın iyileştiremediği çok fazla yara var. Susmuş adamların mimiklerinde katılaşmış acılar. Gerçek hayatta tanımadığın bir koku omzuna yaslanır yabancı bir dilde.Samimiyetle şekillenmiş o bedenin,gözlerine görünüş şekline hayran kalırsın. Bir anlıktır her şey.Bir anda ait olur bir anda vaz geçersin.Hayran kaldığın adamlar kalbini kırar,gün sonunda önemsizleşirler. İşte bu kadar gerçek bir hayatta, "gibi davranmak" lükstür. Ne oluyor bilmeden yaşar dururuz, yarın ölürüz, bugün ölürüz. Kimseye asla güvenmemek gerektiğini bilerek. M.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|