Ben ki, gezdikçe parça parça kopup sokak aralarında kalmışlığımı bildim. Yürüdükçe arttı yollarım, yoruldu kanatlarım, kanadı ayaklarım. Ben ki, durdukça paslandım, kök saldım. Sulanmadı en hayati damarlarım; kurudu benim ihtimallerim ve kurudukça ufak tefek kalıp sarıldılar tütünlerin yakılma ihtimallerine. "İnsanlar ihtimallerini damarlarında taşırlar." Ben ki, yüreğimde yer açtım, benim yer bulmak için çırpındıklarım yüzlerini çevirdikçe. Kenara kaydıkça yaklaştığım yükseklik kıyılarında korkudan titrerdim, soğukkanlıydı suratım ama ellerim ele verirdi hep gerçeklerimi. Gerçeklerimi kendim yazdım, kimi zaman oynardım, kimi zaman okuttum. Ağacı toprakla bir eden bir masal bilirdim, rüzgara yenik düşen kitap sayfası oldum büküldüm. Kendime dönüp bakmaya kullanmadım aynaları. En iyi gözlerinde yansıdım insanların. Ağır ağır açılıp kapanan göz kapaklarındaki tutku oldum yeri geldi, sessizce doldum, taştım, ağır ağır aktım, süzüldüm. Ama kendime en iyi başkalarında döndüm. Benim kelimelerim başkalarına cümle olsun diye çırpınırdı havada, bir süre geçerken içim de geçti kendinden ve- aniden kayboldu duymaya olan isteğim. Avuç içimden kaburgama uzandı bazı ağrılarım. Bazı hayatlarımda ben göründüğüm kadar mutlu olamadım. Çizikler kaldı tenimde, bıçak izleri, hakaret izleri, nefret izleri yapıştı boynumun çevresine. Bulamadım bazı yollardan çıkışları. Haritalar çizdim kendime ama yaratamadım kolay kaçışları. Ben ki, hep inkar ettim bir şeyleri tamamlayan başka şeylerin varlığını. Eksikliğime alışmış büyürken, kendimi tam zannettim. Tam da o an anladım yanıldığımı. 'O' an, ama ben bu yeşillerin, bu sarı ve turuncuların, ben bu mavinin içinde böyle kaybolurken yetişemem yağmur sonrası gökkuşaklarının tümüne. Hem daha iyidir; eksiği tam saymak belki de. Kendine dönmüş bir çocuk kırgınlığı, kendini yitirmiş dinleme isteği, kendince iyileşmesi gereken derin yaraları, kendinde bulduğu tüm çıkmazları, kendi dışında birinin, kendini tam olarak 'ben' etmeye eksik kalan tek şey olduğu ihtimali; insanın en büyük talihsizliği, trajedisi, aynı zamanda en yüce ayrıcalığı mı? M.E
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|