Tamamına baktığımda uyumsuzluklar görüyorum.Sadece suratına ait olan mimikler,vurguları yaşamına melodik tecrübeler katmış olan cümleler,yükseklik korkusundan hep ortasında yürüdüğün üst geçitler,dinlerken aklının karıncalandığı şarkılar,hiç sevmediğin sebze yemekleri,çok sevdiğin içkiler,tonundan nefret ettiğin yeşil renkli tişörtün,sabahları korkuyla yanında birini ararken çıkardığın sesler.Tamamına bakabildiğim zamanlarda,muhteşem durgunlukta bir uyumsuzluk.Artık çok sık bakamıyorum.Sana,tablolara,eskilere,geçmişe,geleceğe.İnsan bir şeyler yaşadıkça ve yaşadıklarına ses etmedikçe,tam böyle varlığının orta yerinde sıkıntılar tohumlanır.Öyle işte.Anlıyorum.Bakmamayı seçebilmek,kafa dağıtmak,herkesten gerçek düşünce ve hislerini saklamak artık tıpta yer edinmeli.Filmini çekmeliler herbirimizin tek tek.Bu filmlere ışık tutup da gözle görülür sorun bulamayan doktorlar kendilerinden utanmalı.Göz,istese görür.Eylem,istenince aktiflenir.Eylemsizlik ise bir uyku hali. Bakamama hali. Bazı şeyleri düşünmemek için hayatına bir sürü yeni şey alıp boş durmama hali. Yalın hali'n. Yalan halin. Uykudan uyanmamaya uyuduğun zaman,seneler sonra içinde boşlukla nefes alırsın.Seneler geçer,acılar geçmez.Mutluluklar geçer,yenileri gelir,eskileri orada kalır hep.Bunu biliyorsun. Her şeyi, biliyorsun. ve artık çok geç. Geçip gitme zamanı. Melis.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Melis Erdoğan
Bu blogta yer alan her yazı, içerikte aksi belirtilmedikçe (alıntı vb.) blog yazarına aittir. dontfinishanyht©Copyright Tüm Yazılar
February 2024
|